۱۳۹۴ تیر ۱۳, شنبه

روایت « دریا صفایی » از تحریف و دروغ خبرنگار بی بی سی فارسی


دریا صفایی و بی بی سی
.

.
.


- آیا رسانه‌های عمده فارسی‌ زبان مانند بی‌.بی.سی فارسی یا رادیو فردا کار شما را پوشش دادند ؟ مثلا همان‌طور که بی‌بی‌سی اسپانیولی یا پل‌سَت لهستان کار شما را گزارش می‌کردند.

دریا صفایی : اصلا. اصلا طرف من هم نمی‌آمدند. وقتی من با ساک‌های بزرگ تی‌شرت‌هام آنجا بودم، خانم “فرناز قاضی‌زاده”، گزارشگر بی.بی.سی فارسی مرا دید. همدیگر را می‌شناختیم. چون در بلژیک هم را دیده بودیم و با هم سلام علیک کرده بودیم. او دید که من تی‌شرت‌ها را پخش می‌کنم. اما انگار نه انگار. 

من یک دوست بلژیکی دارم. وقتی همه رسانه‌ها داشتند از این کار من گزارش تهیه می‌کردند، آن دوست من طرف خانم قاضی‌زاده رفت و گفت : « شما نمی‌خواهید با این خانم ( منظور من بودم ) صحبت کنید که چه می‌کند و برای چه این فعالیت‌ها را می‌کند ؟ » او هم گفت : « آدرس ایمیل مرا که دارید. عکس‌ها را برای من بفرستید ! » چون این دوست من روز قبل هم به او ایمیل زده بود و گفته بود چرا بی‌بی‌سی فارسی هیچ عکس‌العملی نشان نداد. دوست من گفت : « من که نباید عکسی بفرستم. شما باید خودتان پوشش دهید. » خانم قاضی‌زاده در پاسخ برگشت گفت : « شما چه علاقه‌ای به زنان ایرانی دارید ؟! چرا می‌خواهید در این راه فعالیت کنید ؟! » دوست من در ابتدا تعجب کرد و فکر کرد این سوال‌ها واقعی هستند و خانم قاضی‌زاده می‌خواهد انگیزه او را بداند. دوست من گفت : « من هم زن هستم و وقتی ببینم جایی حق زن ضایع می‌شود علاقمند به کمک هستم ». خانم قاضی‌زاده برگشت گفت : « نه ! این‌طور که شما فکر می‌کنید نیست ! شما در جریان نیستید و آگاه به این مساله نیستید ! » دوستم به من نگاهی کرد و من هم چون هیچ تمایلی به صحبت با فرناز قاضی‌زاده نداشتم اصلا حرفی نزدم. 





ولی کاش فقط پوشش نمی‌دادند. 

من دیدم این خانم یک فیلمی روی بی‌بی‌سی گذاشت که رسما خبر جعلی بود. یعنی این خانم دروغ گفت. ایشان گزارش تلویزیونی تهیه کرد با این مضمون که در اینجا کمپینی برای ورود زنان به ورزشگاه‌ها وجود دارد و تی شرت‌هایی هم تهیه شده است. ( با اینکه نه ما را نشان داد و نه تی‌شرت‌ها را ). 

آن وقت با یک خانم دیگری با عنوان کسی که او این کمپین را راه انداخته است شروع به مصاحبه کرد ! او به خوبی می‌دانست که من مسئول این فعالیت‌ها بودم. او شخصا هم مرا می‌شناخت. تمام ورزشگاه هم مرا می‌شناخت.

آن خانم هم که یک پرچم جمهوری اسلامی دستش بود می‌گفت :  « باید حواس‌مان باشد که فشار را خیلی زیاد نکنیم چون ممکن است میزبانی از ایران پس گرفته شود ! ». این فیلم در بى‌بى‌سى پخش شد که من لینکش را دارم. جعل خبر و دروغ تحویل مردم دادن دیگر محشر است. برای اینکه کمپین مرا خراب کند دست به دروغ‌پردازی زد و یکی دیگر را مسئول کمپین معرفی کرد.

حالت بسیار وقاحت‌آمیزی داشت. اینکه بی‌بی‌سی اسپانیایی درباره من خبر و گزارش کار کند اما بی‌بی‌سی فارسی یک کلمه درباره من ننویسد دیگر قضاوت با شما !

متن از علیرضا کیانی








سرچشمه :

 .
.

دریا صفایی از فعالیت‌هایش برای بازگرداندن زنان ایرانی به ورزش‌گاه‌ها می‌گوید

http://taghato.net/article/8897
.
.
.
برگه فیس بوکی « پیش به سوی ورزشگاه ها »

https://www.facebook.com/Letiranianwomenentertheirstadiums

.
.




هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر