وضع مالی زنده یاد دکتر شاپور بختیار بدلیل فعالیتهای سیاسی و زندانهای مکرر خوب نبود.
خانه ای را که با استفاده از وام بانک ساختمانی به زحمت روبراه کرده بود دو بار آقای مهندس خلیل با توجه به افزایش بها پس از پرداخت بدهی بانک نزد بانک دیگر گرو گذاشت تا تفاوت افزایش قیمت بمصرف هزینه های جاری بختیار برسد.
در این رابطه بجاست خاطره ای از وارستگی و جوانمردی بختیار که شادروان عباس نراقی وکیل دادگستری آن را در پاریس با آقایان محمد مشیری و علی شفیعی در میان گذاشته و طی نامه ای از تهران برای آقای پور والی نوشته است در اینجا بیاورم :
به این قرار که بعد از گذراندن چند سال زندان او مدیر عامل سازمان نیشکر اهواز شد ولی با یکی از اعضای هیت مدیره آقای عضد برخوردی سخت پیدا کرد و شغلش را ترک نمود.
چون زمینهایی را که از بختیاری ها برای موسسه نیشکر اهواز خریداری کرده بودند به اسم او بود روزی آقای بهبهانیان از آقای عباس نراقی خواهش میکند که با مراجعه به بختیار ترتیب انتقال زمین ها را به سازمان بدهد و چک سفید امضائی به او می دهد که پس از پایان کار به بختیار بدهد.
آقای عباس نراقی می گوید با بختیار به محضر رفتیم پس از انتقال سند من چکی را که آقای بهبهانیان داده بود در جیب کت او گذاشتم. او چک را برداشت بدون اینکه به متن آن نگاه کند پرسید این چیست؟
گفتم حق القدم شماست ، او چک را پاره کرد و به زمین ریخت در صورتی که خبر داشتم که آن روزها بختیار سخت در مضیقه مالی بود.
از یادداشتهای "رحیم شریفی"
در همین راستا :
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر